ഇന്നലെ ഇന്ന് നാളെ

ഇന്നലെ നിൻറെ ഞരമ്പുകളിൽ ഒഴുകിയ രക്തം
ചുവന്നത് തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ
ഇന്നലെ നിൻറെ കണ്ണുകളിൽ നിറഞ്ഞു നിന്നത്
സ്നേഹം തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ
ഇന്നലെ നിന്റെ നാവുകൾ മൊഴിഞ്ഞത്
സത്യം തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ
ഇന്നലെ നിൻറെ ഹൃദയം നിറയെ
നന്മ തന്നെ ആയിരുന്നില്ലേ

ഇന്നും അതെല്ലാം അങ്ങനെയാണോ ???

ഇന്ന് എല്ലാം മാറിയിരിക്കുന്നു
കാലം മാറ്റിയെന്നു നമ്മൾ പറയും
ആരാണ് ഈ കാലം ?
നമ്മൾ തന്നെയല്ലേ കാലവും മാറ്റവുമെല്ലാം
ഇന്ന് അമ്മ അമ്മയല്ലാതായിരിക്കുന്നു ...
മകൾ മകളുമല്ലാതായിരിക്കുന്നു
മനസ്സിലെ നന്മകൾ വഴിയിലെവിടെയോ
കളഞ്ഞുപോയതാണോ ...
ജീവിക്കനാായ് മാനം വിറ്റ വളുടെ കാലം പോയി
ജീവിതം ആസ്വദിക്കാനായി ഇന്നവൾ എന്തും ചെയ്യും..
അമ്മയെ ദൈവമായി ആരാധിച്ചവന്റെ കാലവും കഴിഞ്ഞു
അമ്മയെ കൊല്ലുന്ന മക്കൾ വളരുന്ന കാലം
 വഴിയിൽ പരക്കുന്ന ചോരയുടെ നിറം കറുക്കും മുൻപ്
നിൻറെ കൈ ചലിച്ചാൽ ഒരുജീവൻ കടപ്പെടില്ലായിരുന്നോ
ദേവിയൊരു നോവാകുമ്പോൾ മുത്തശി ചിരിക്കുന്നുണ്ടാകാം
ലഹരിയിൽ കുടുങ്ങി കൊത്തിവലിക്കുന്ന അതെ ചിരി
ജ്യോതി ഒരു അണയാത്ത ജ്യോതിയായ്
ഒരു കുരുന്നു നിലവിളി തൊണ്ടയിൽ കുരുങ്ങി
ഇന്നും മനസ്സിനെ കൊത്തിവലിക്കുന്നു ശ്വാസം മുട്ടിക്കുന്നു
അവൾക്ക് നമ്മുടെ മോളുടെ മുഖമല്ലേ
അങ്ങനെ അങ്ങനെ നീളുന്ന കാലക്കേടുകൾക്കിടയിൽ
നന്മയെ എവിടുന്നു കണ്ടെത്തും
കളഞ്ഞു പോയത് കളഞ്ഞു പോയതല്ലേ

നാളെ നിൻറെ രക്തവും കറുക്കും
കണ്ണുകൾ അടയും
നാവ് ചലിക്കതെയാവും
നന്മയെ മാത്രം തിരയേണ്ട
അത് എന്നേ കളഞ്ഞുപോയി