പ്രവാസി

ഒരുപാട് സ്വപ്‌നങ്ങൾ നെഞ്ചിലേറ്റി
ഒരുപാട് ദൂരേക്ക് പറന്നിടുമ്പോൾ
ഒരു കുഞ്ഞു ദുഖത്തിൻ നോവുകൾക്കപ്പു റം
കാത്തിരുപ്പായി മാറി എന്റെ ഗ്രാമം

സ്വന്തമായൊരു തുണ്ട് ഭൂമി വേണം
അതിൽ ഭദ്രത ഉള്ളൊരു കൂര വേണം
അച്ഛന് താങ്ങായ് നിന്നിടേണം
അമ്മതൻ കണ്ണുനീർ ഒപ്പിടെണം

ഓർമ്മകൾ കൂട്ടി വെച്ചൊരു മനസ്സുമായ്
ഞാനും പ്രവാസത്തിൻ കൂടുതേടി
കഷ്ടങ്ങളൊക്കെയും  പൂക്കളായ് മാറി
അമ്മയെ പെങ്ങളെ ഓർത്തിടുമ്പോൾ

ഒരു തരി പൊന്നിൽ മംഗല്യ ചരടിന്റെ
കെട്ടുകൾ പാതി അഴിഞ്ഞ് നില്ക്കെ
സ്വർണതിനേക്കാൾ പരിശുദ്ധി ഉള്ള നിൻ
കണ്ണുനീർ തുള്ളിയെൻ നെഞ്ചിൽനീറി

പൊന്നിൻ പകിട്ടാണ് പെണ്ണിൻഅഴകെന്ന
ഇന്നിൻ വിശ്വാസത്തെ കുംബിടുവാൻ
പൊന്നിൽ കുളിച്ചെന്റെ പെങ്ങളെ കാണുവാൻ
ദീർഘ സുമംഗലി ആശംസിക്കാൻ

ഓരോ വിയർപ്പ് തരിയിലും ഞാനെൻറെ
മോഹങ്ങളൊക്കെയും പൂട്ടി വെച്ചു
സ്വന്തമാം മോഹത്തെ എങ്ങോ കളഞ്ഞു ഞാൻ
പുഞ്ചിരി ക്കുന്നോരെൻ ഉറ്റവർക്കായ്


കിട്ടുന്ന വേതനം പൊന്നുപൊൽ കാത്തുഞാൻ
എന്റെ കുടുംബത്തിൻ നന്മക്കായ്
എന്നുമെൻ രാത്രിതാൻ സുന്ദര സ്വപ്നമായ്
പച്ച പുതപ്പിട്ടോരെന്റെ നാട്....

ഭാഗ്യവാനായ അന്ധൻ

കണ്ണ് കാനില്ലെനിക്കെങ്കിലും ഉൾ
കണ്ണിനാൽ ഞാൻ കാണുന്നു കാഴ്ച്ചകൾ
വർണ്ണമില്ലെൻ കാഴ്ച്ചകൾക്കെങ്കിലും
വർണ്ണ ശബളം എൻ മനോരാജ്യം

കണ്ണിൻ മുന്നിൽ നീ കണ്ട  കാഴ്ചകൾ
കണ്ടില്ലെന്നു നടിപ്പു പലപ്പോഴും
കണ്ടതെല്ലാം സത്യമെന്നാകിലും
കാഴ്ച തൻ വില നീയറിയുന്നീല

പാറിനടക്കും ശലഭത്തെ കാണ്‍കിലോ
നൂലുകെട്ടി പറത്താൻ കൊതിപ്പു നീ
വർണ്ണമേറെ വാരിപ്പുതച്ചൊരാ
സ്വപ്നമാണത് എൻ മനോരാജ്യത്തെ

കൂടുമെനയും കിളികളെ   കാണ്‍കിലോ
ഉന്നമറിയാൻ കല്ലെറിയുന്നു നീ
കൂട്ടിലൊരു നാൾ വന്നണയും കുഞ്ഞു
കീ കീ നാദം കാത്തിരിക്കുന്നു ഞാൻ

കാതിനുള്ളിൽ ഞാൻ കേൾക്കുന്ന വാർത്തക്ക്
ജീവനുണ്ടതിൻ കാഴ്ചകൾക്കപ്പുറം
നല്ലതൊന്നും കണികാണാൻ ഇല്ലാത്ത നന്മ
വറ്റി ഉറഞ്ഞൊരു നാടിത്

ഊന്നുവടിയെൻ വഴി നിശ്ചയിക്കുമ്പോൾ
നീങ്ങിടുന്നു ഞാനതിൻ പിന്നെ
മനുഷ്യനെന്റെ കൈ പിടിച്ചീടിലോ
പരിഭ്രമത്തോടെ ചതിയെ ഭയക്കേണം

പെണ്ണ് പെണ്ണിന് കാലനായ് മാറുമ്പോൾ 
മണ്ണ് മനുഷ്യന് ശാപമായ് തീരുമ്പോൾ 
പൊന്ന് മന്നന്റെ ജീവനെടുക്കുമ്പോൾ  
കണ്ണ് കാണാത്ത ഞാനെത്ര ഭാഗ്യവാൻ

 
കണ്ണുകൊണ്ട് നീ   കാണുന്ന കാഴ്ചകൾ
കണ്ടകൊണ്ടൊരു കാര്യമില്ലെന്നാകവേ  നീ
കണ്ട കാഴ്ചകൾ  കാണാതെ കാണുന്ന
അന്ധനാമെൻ ജന്മമെൻ പുണ്യം




 

തെരുവിന്റെ മകൾ

പിഞ്ചുകുഞ്ഞിനെ നോക്കിയിരുപ്പമ്മ 

നെഞ്ചു പൊട്ടുന്ന വേദനയോടെ 

കൊഞ്ചലറിയാതെ പുന്നാരമില്ലാതെ 

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൊന്നു മകളിവൾ 

അമ്മതന്നുടെ കണ്ണുനീർ കാണുമ്പോൾ 

ഓടിയെത്തി മിഴി തുടക്കുന്നിവൾ 

വിശപ്പിന്റെ വേദന കത്തിപ്പടരുമ്പോൾ  

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൊന്നു മകളിവൾ 

അച്ഛനാരെന്നറിയില്ല പൊന്നെ നിൻ 

അമ്മ ഞാനെന്ന് മാത്രമറിയുന്നു 

കയ്യേൽക്കാൻ ആളില്ലെന്നരികിലും 

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൊന്നു മകളിവൾ 

സങ്കടക്കടൽ ഉള്ളിൽ നിറയുമ്പോൾ 

നിന്നെ നെഞ്ചോട് ചേർത്തു പിടിക്കുമ്പോൾ 

അമ്മയറിയാതെ ഉള്ളിൽ കരയും നീ 

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൊന്നു മകളിവൾ 

നാളെ നേരം പുലരുമ്പോൾ കുഞ്ഞേ ഞാൻ 

കാനുകില്ലെന്നോരവസ്ഥ വരുകിലും 

ജീവിതവ്യഥ ഒന്നുമറിയാതെ 

പുഞ്ചിരിക്കുന്ന പൊന്നു മകളിവൾ 

നിൻ സൗഹൃദം

നിറമാർന്നതാണ് നിൻ സൗഹൃദം
ഏഴഴകാർന്നതാണ്  നിൻ സൗഹൃദം
അരികത്തിരുന്നു ഞാൻ കാതോർക്കവേ
സുഖമുള്ളതാണ്‌ നിൻ സൗഹൃദം

മഞ്ഞിന്റെ കുളിരാണ് നിൻ സൗഹൃദം
ചാറ്റൽ മഴതൻ കൊഞ്ചലായ് നിൻ സൗഹൃദം
തോളോട് തോൾ ചേർന്ന് നീ നടക്കേ
അറിയുന്നു ഞാൻ എനും നിൻ സൗഹൃദം

പിരിയാൻ മടിക്കുന്നു നിൻ സൗഹൃദം
എന്നെ അകലാൻ മടിക്കുന്നു നിൻ സൗഹൃദം
യാത്ര ചൊല്ലി അകലേക്ക് മറയവേ
കണ്ണിൽ നിറയുന്നതാവട്ടെ എൻ സൗഹൃദം

ഒടുവിലെൻ നെഞ്ചിലെ തീരാത്ത നോവായ്‌
ഓർമ്മക്കുറിപ്പിൽ നീ തന്ന വാക്കുകൾ
"ഒടുവിലീ താളിലെൻ ശേഷപാത്രം
ഒരുമാത്ര ഞാൻ കുറിക്കാം വെറുതെ"

ഇരുട്ട്

ഇരുട്ട്  

ഇരുട്ടിന്ന് ലോകത്തിൻ സത്യം 
ഇരുട്ടാണ്‌ ഭൂമിയിലെങ്ങും 
ഇരുട്ടാണ്‌ മനുഷ്യ മനസ്സിൽ 
കൂരിരുട്ടാണ് മനുഷ്യ മനസ്സിൽ 

ഇരുളിൻ മറവിലൂടിന്നും 
ഇരപിടിക്കാൻ കാത്തുനിൽക്കും 
ഇരയെ കടിച്ചു കുടയും 
ഇനി ആരെന്നു നോക്കിയിരിക്കും 

മണ്ണിൽ  ഇന്നത്തെ ജന്മം വ്യർത്ഥം 
പെണ്ണിൻ മാനത്തിൻ മൂല്യവും തുച്ഛം 
വിണ്ണിൽ ഏറുന്ന പെണ്‍കൊടി സത്യം 
കണ്ണുനീരിന്റെ പുണ്യവും മെച്ചം 

താരകൾ ചിമ്മുന്ന രാവിൽ പല 
ക്രൂരത ചെയ്തു മഥിപ്പു 
മരണത്തിന്നു ദാനമായ്‌ നല്കാൻ 
വരമായൊരു ജീവനെടുക്കും 

ഭ്രാന്തന്മാർ വാഴുന്ന ലോകം 
മതഭ്രാന്തന്റെ സ്വന്തമാം ലോകം 
തല്ലുവാൻ കയ്യോങ്ങി നില്ക്കും  
പിന്നിൽ കൊല്ലുവാൻ ആളെന്നരിയാതെ 

രാഷ്ട്രീയ കോമരം തുള്ളും 
രാഷ്ട്രത്തെ പാടെ മറക്കും 
രാഷ്ട്രീയമെന്തെന്നറിയാൻ പല 
രാഷ്ട്രങ്ങൾ തേടി പറക്കും 

ഇരുളൊന്നു മാറിയകലാൻ 

പാരിൽ നന്മതൻ വെട്ടം തെളിയാൻ 

അരുമയാം കുഞ്ഞുങ്ങൾ നിങ്ങൾ 

അറിവിൻറെ നാളം തെളിക്കു ...